Propaganda czynem
W 1878 roku doszło do czterech ataków terrorystycznych w europejskich władców: Max Hödel i Nobiling Edward starał się niezależnie od siebie, zabić Wilhelma, Juan Oliwa Moncassi zamachu na Alfonso XII i Jana Passannante – na Humberta I. wydarzenia te doprowadziły do rządów tych krajów, gdzie miały miejsce ataki, represje skierowane przeciw anarchistom. Z tego powodu we wrześniu 1880 roku na kolejnym zjeździe anarchistyczny wzięli debata na temat skuteczności propagandy biznesu. Kongres w pełni poparł powstania i ogłosił jako cel "całkowite zniszczenie istniejących instytucji przy użyciu siły". Pozycja ta została potwierdzona w przyszłym roku na Kongresie anarchistów w Londynie. Zgodnie z jego zalecenia na stronach gazety anarchistycznej również zaczęły pojawiać się materiały z nieco wspierać tych, którzy chcą zrobić "działania pojedynczego człowieka", na przykład, instrukcje do produkcji bomby, informacje o możliwości zakupu niezbędnych środków chemicznych. 1882 r. we Francji, Austro-Węgier, Niemiec i Hiszpanii przeprowadzili szereg występów anarchistycznych przyrody "indywidualne działania".Jeśli, Jednak, w krajach niemieckojęzycznych, fala represji ze strony państwa doprowadziło do 1884 do praktycznego rozpadu Organizacji anarchistycznych, ataki trwały we Francji, Hiszpanii i USA. Nie wiadomo jednak, ile z nich byli anarchiści, ile z powodu prowokacji policji. Propaganda czynu nigdy nie uznano, że podstawową formą pracy, i nieskuteczność tego rodzaju taktyki doprowadziło do tego, że od końca lat 80-tych. on coraz częściej podawany w wątpliwość i nie podjęte przez anarchistycznych działaczy. Na przełomie XIX i XX wieku, oczywiście, zwiększyła się liczba zwolenników działań bez użycia przemocy. Nie zmieniło się to, że organizatorzy zamachów terrorystycznych, którzy zostali za to skazani na śmierć i straceni, nadal traktowano jak męczennik ruchu.